چیده مان واژه 27
پنجشنبه, ۲۷ فروردين ۱۳۹۴، ۱۲:۱۴ ب.ظ
خدایا برای رضایتت گام برمیدارم... اما طاقتم کم است...
قلبم به خودش حق میدهد گاهی از عالم و آدم بگیرد... اما باز که یاد رضایتت می افتد میخندد...
میدانی خدا طاقت انسان کم است... طاقت من کم است...
خودم را به تو سپردم تا ساده نشکنم، ساده بهم نریزم، بزرگ باشم... کار سختی است... اما یاد رضایت تو که می افتم میخندم...
خداجون راضی باش ازم... و قلبم را بزرگ کن... روحم را بزرگ کن...
همه امیدم تویی ولاغیر... خودم را بهت سپردم پروردگارم...
"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"
