آرام آرام خواهید مرد

آرام آرام خواهید مرد
اگر سفر نکنید
اگر کتاب نخوانید
اگر به صداهای زندگی گوش نکنید
اگر آنچه میکنید ارزیابی نکنید
آرام آرام خواهید مرد
وقتی که عزت نفس خود را بکشید
و به دیگران امکان ندهید که به شما کمک کنند
آرام آرام خواهید مرد
اگر بنده عادت های خود شوید
و هرروز بر همان مسیرهایی که پیوسته می روید، بروید
اگر مسیر خود را عوض نکنید
اگر لباس هایی با رنگ های مختلف نپوشید
و با کسانی که نمی شناسید صحبت نکنید
آرام آرام خواهید مرد
اگر از عشق ورزیدن پرهیز کنید
و همه آن احساساتی که انسان را آشفته می سازد
و کسانی که باعث می شوند تا چشمان شما برق زند
و قلب شما از عشق به تپش درآید
آرام آرام خواهید مرد
وقتی که از کارتان راضی نیستید یا از عشق خود گله دارید
و قصد ندارید که زندگیتان را تغییر دهید.
اگر خطر نکنید و به دنبال آنچه که در مقابل نا مطمئن ها-
بی خطر است نروید
اگر به دنبال رویاهای خود نروید
و به خودتان اجازه ندهید که
حداقل برای یک بار هم که شده
از نصیحت های قابل درک فرار نکنید
امروز زندگی کردن را آغاز کنید
امروز دل را به دریا بزنید
کاری انجام دهید
به خودتان اجازه ندهید که آرام آرام بمیرید
و فراموش نکنید که همواره با نشاط باشید !

مشکلات ما را متوقف نمی کنند

مشکلات ما را متوقف نمی کنند، بلکه به ما آموزش می دهند.

برایان تریسی می گوید :
"روزیکه تصمیم گرفتم تا تغییر کنم ،احساس کردم خیلی با آنهایی که در مسیر موفقیت قرار دارند ،فاصله دارم.اما با کمی تحقیق متوجه شدم که اغلب کسانی که اکنون در اوج مسیرشغلی خود قرار دارند ،روزی جزء 10% پائین افراد همان شغلی بودند که میخواستند آغاز کنند...فقط آنها با تمام قدرتشان ماندن را فریاد میزدند"

فیلم کوتاه

فیلم کوتاه:
نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود، فیلم شروع شد، دقیقه اول
فیلم، دوربین فقط سقف یک اتاق را نمایش میداد،
دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق، دقیقه سوم، دقیقه چهارم، دقیقه پنجم، هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق!
صدای همه درآمد، اغلب حاضران، سینما را ترک کردند،ناگهان دوربین پایین آمد و یک نفر را که روی تخت خوابیده بود نشان داد و این جمله را زیرنویس کرد:
این تنها هشت دقیقه از زندگی این جانباز قطع نخاعی بود و شما طاقت نداشتید ....

 

تصویر آرامش

تصویر آرامش

پادشاهی جایزه بزرگی برای هنرمندی گذاشت که بتواند به بهترین شکل آرامش را به تصویر بکشد. نقاشان بسیاری آثار خود را به قصر فرستادند.

آن تابلوها؛ تصاویری بودند از جنگل به هنگام غروب رودهای آرام ،کودکانی که در خاک میدویدند،رنگین کمان در آسمان و قطرات شبنم برروی گلبرگ گل سرخ… پادشاه همه تابلوها را بررسی کرد اما سرانجام فقط دو اثر را انتخاب کرد.اولی دریاچه آرامی بود که تصویر کوههای عظیم وآسمان آبی در آن منعکس شده بود.در جای جایش میشد ابرهای کوچک و سفید را دید واگردقیق نگاه میکردید،درگوشه چپ دریاچه ،خانه کوچکی قرار داشت که پنجره اش باز بود ودود از دودکش آن بر میخاست که نشان می داد شام گرم و نرمی درحال آماده شدن است.

تصویر دوم هم کوهها را نمایش میداد،اما کوهها ناهموار و قله های آنها تیز و دندانه ای شکل بودند.آسمان بالای کوه ها به طور بی رحمانه ای تاریک و ابرها آبستن آذرخش؛ تگرگ و باران سیل آسا بودند. این تابلو با تابلوهای دیگری که برای مسابقه فرستاده بودند هیچ هماهنگی نداشت !اما وقتی با دقت به تابلو نگاه می کردید دربریدگی صخره ای شوم جوجه پرنده ای را می دیدید

که آنجا در میان غرش وحشیانه طوفان آرام نشسته بود. پادشاه درباریان را جمع کرد واعلام نمود که برنده جایزه بهترین تصویر آرامش تابلو دوم است! و سپس توضیح داد: آرامش چیزی نیست که در مکانی بی سروصدا ، بی مشکل، بی کار سخت، یافت شود بلکه چیزی است که میگذارد در میان شرایط سخت ،قلب ما همچنان آرام باشد.این تنها معنی حقیقی آرامش است.

حتما باید آسمان به زمین بیاید

انگار حتما باید آسمان به زمین بیاید یا باید اتفاق خاصی بیفتد ؛ مثلا معجزه ای رخ دهد که از زندگی لذت ببریم.
گاهی آنقدر در روزمرگی غرق می شویم که فراموشمان می شود ساده ترین داشته های ما شاید آرزوی فرد دیگری باشد.
ما از امر و نهی پدر کلافه باشیم و دیگری در آرزوی شنیدن صدای پدرش.
ما از باب میل نبودن غذا به جان مادرمان غر بزنیم و دیگری در حسرت صدا کردن نامش و شنیدن جواب.
صدای زنگ تلفن از خواب بعد از ظهر بیدارمان کند و ما از بدخواب شدن بنالیم و دیگری تشنه ی شنیدن صدای آشنا از پشت گوشی تلفن است.
همیشه شاکی هستیم انگار …
از گرما می نالیم. از سرما فرار می کنیم. در جمع از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت ، از تنهایی بغض می کنیم.
تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی مان را گردن غروب جمعه می اندازیم.
شاید بهتر باشد گاهی فکر کنیم تمام زندگیمان معجزه است.
همین که می خوابیم ، بیدار می شویم ، نفس می کشیم.
همین که خورشید طلوع می کند ، مهتاب می تابد ، باران بی منت می بارد و هنوز می شود کسی را دوست داشت.
تمام این ها بهانه ی ساده ای است برای یک لبخند !   

شهید دکتر چمران

گریزی به نوشته های ناب شهید دکتر مصطفی چمران

آدم های زیبا

"در دنیا آدم هایی هستند که به ظاهر زنده اند،نفس می کشند،راه می روند، حرف می زنند،زندگی می کنند،

اما در حقیقت اسیر دنیا،برده ی زندگی و ذلیل حوادث هستند.

اینان،برای آنکه نمیرند،آنقدر خود را کوچک می کنند که گویا مرده اند.

اما انسان های آزاده ممکن است کوتاه زندگی کنند ولی تا آن جا که زنده هستند به راستی زندگی می کنند و با اختیار خود نفس می کشند،

محکوم اراده ی دیگری نیستند و دیگران تسلیم او هستند."



منبع:"مجموعه خاطرات شهید مصطفی چمران"

یادگار دهلاویه...

10 سوالی که خداوند از تو میپرسد

10سوالی که خداوند ازتو نمی پرسد

1- خداوند از تو نخواهد پرسید پوست تو به چه رنگ بود بلکه از تو خواهد پرسید که چگونه انسانی بودی؟
2- خداوند از تو نخواهد پرسید که چه لباس هایی در کمد داشتی بلکه از تو خواهد پرسید به چند نفر لباس پوشاندی؟
3- خداوند از تو نخواهد پرسید زیربنای خانه ات چند متر بود بلکه از تو خواهد پرسید به چند نفر در خانه ات خوش آمد گفتی؟
4- خداوند از تو نخواهد پرسید در چه منطقه ای زندگی می کردی بلکه از تو خواهد پرسید چگونه با همسایگانت رفتار کردی؟
5- خداوند از تو نخواهد پرسید چه تعداد دوست داشتی بلکه از تو خواهد پرسید برای چندنفر دوست و رفیق بودی؟
6- خداوند از تو نخواهد پرسید میزان درآمد تو چقدر بود بلکه از تو خواهد پرسید آیا فقیری را دستگیری نمودی؟
7- خداوند از تو نخواهد پرسید عنوان و مقام شغلی تو چه بود بلکه از تو خواهد پرسید آیا سزاوار آن بودی وآن را به بهترین نحو انجام دادی؟
8- خداوند از تو نخواهد پرسید که چه اتومبیلی سوار می شدی بلکه از تو خواهد پرسید که چند نفر را که وسیله نقلیه نداشتند به مقصد رساندی؟
9- خداوند از تو نخواهد پرسید چرا این قدر طول کشید تا به جست و جوی رستگاری بپردازی بلکه با مهربانی تو را به جای دروازه های جهنم، به عمارت بهشتی خود خواهد برد.
10- خداوند از تو نخواهد پرسید که چرا این مطلب را برای دوستانت نخواندی بلکه خواهد پرسید آیا از خواندن آن برای دیگران در وجدان خود احساس شرمندگی می کردی؟

چرا مهربانی یادمان رفت

چرا مهربانی یادمان رفت

خوب است به چند سوال پاسخ بدهیم:

اینکه ما هر روز چقدر به عزیزانمان عشق می ورزیم؟

اینکه ما هر روز چقدر به عزیزانمان محبت می کنیم؟

اینکه ما هر روز چقدر به عزیزانمان توجه می کنیم؟

آخرین بار کی در آغوششان گرفتیم؟ و اخرین باری که به آنها گفتیم دوستشان داریم؟

آیا تاکنون گفتیم به آنها که همیشه و در همه حال در کنارشان هستیم؟

چند بار شده است که ناگهانی حالشان را بپرسیم؟

و به آنها ناگهانی بگوییم دوستشان داریم؟

آیا غرق در محبت کردیم عزیزانمان را؟ که امروز از بی مهریشان و بی معرفتیشان گلایه داریم؟

و هزاران سوال دیگر......

ما میتوانیم خوشبخت زندگی کنیم بی آنکه دنیایمان را پول بسازد.

از محبت های کوچک دریغ نکنیم که آغازی است برای از دست دادنهای بزرگ.....

 

غفلت

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد
از شما دور شدن زار شدن هم دارد
 
هر که از چشم بیفتاد محلش ندهند
عبد آلوده شدن خار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت
چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

همه با درد به دنبال طبیبی هستیم
دوری از کوی تو بیمار شدن هم دارد

ای طبیب همه انگار دلت با ما نیست
بد شدن حس دل آزار شدن هم دارد

آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده
این همه عقده تلنبار شدن هم دارد

از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند
لطف بسیار طلبکار شدن هم دارد

نکند منتظر مردن مایی آقا ؟!
این بدی مانع دیدار شدن هم دارد

ما اسیریم اسیر غم دنیا هستیم
عفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

علی اکبر لطیفیان

نکته

قهر ها بهانه است!!
کسی که دوستت دارد
برای ماندن در بین هزاران نقطه ی سیاه شب
حتی اگر یک نقطه ی سپید بیابد دلیلش می کند برای ماندن
و کسی که می خواهد برود
در سپیدی روز حتی اگر نقطه ای سیاه را هم نیابد
با انگشتش به گوشه ای اشاره می کند که انگار نقطه ای سیاه یافته !!!
کسی که رفتنی است
بگذار برود....