چیده مان واژه 32

راه آبی ابریشم

کشتی میان دریا و از آب تهی

این حکایت زندگی ماست.

گاهی کشتی عمرمان در میان دریاست اما تهی از آب میباشد. آبی که مایه حیات باشد.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

این روزها فراوان می بینم که فضای مجازی از فیس بوک گرفته تا هر فضای مجازی دیگر که به واسطه پیشرفت در تکنولوژی و افزایش گستره ی ارتباطات ، مورد بهره برداری قرار می گیرد. اما این فضاها به تمثیل همان دریاست.

دریایی که آبش را نمی توان برای حیات در شرایط حتی بی آبی استفاده کنی و باید به آب شیرین درون کشتی زندگیت اکتفا کنی و قناعت داشته باشی و نگهداریش کنی.

شاید گذر از دریا نیز بخشی از مسیر زندگی هر یک از ما باشد اما حیات انسانی ما در درون کشتی است و باید از آب ، این مایه حیات، درون ظرف زندگیمان هم نگهداری کنیم و هم بهره لازم را ببریم تا ان شالله به سر منزل مقصود برسیم و اگر در این بین نباشند کسانی که تلنگرهای خوب و به موقع بزنند ممکن است یا غرق در این دریا بشویم یا از آب شور آن بخوریم و حیات را بدرود بگوییم.

(آب : مهربانی ، مودت و هر آنچه که لازمه حیات روحی هریک از ماست اگر در شرایط نامطلوب و نامانوس دریافت شود حکایت آب شور دریا میشود. 

حیات : آرامش زندگی درونی خودمان)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

همه ی ما در نگاهی دیگر در واقع قطره های این دریای عظیم هستیم که هریک خود نیز کشتی هایی داریم با آب شیرین درون کشتی ..

ضمن مراقبت از خویش بهتر است تلاش نماییم تا دریای آرام را با بی مبالاتی خویش مواج نسازیم و برای کشتی های شناور در این دریا زمینه غرق شدن را فراهم ننماییم.

قطره هایی باشیم بدون ایجاد موج هولناک در دریا .. و بدون خطر برای کشتی های دیگران... و کشتی های خود را نیز مراقبت کنیم و به جان مایه های درونی خویش توجه وافر داشته باشیم و به بیانی دیگر به آب شیرین درون کشتی زندگیمان برای حیات خویش اکتفا کنیم و قناعت نمائیم.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شاید کمی مفهوم در واژگان پنهان شده باشد اما فقط کافی است یک بار خودمان را درون یک کشتی ببینیم که در اقیانوسی قرار داریم و به سمت مقصدی معلوم حرکت می کنیم... و برای حفظ حیات تا رسیدن به مقصد، آب شیرین در منبع کشتی ذخیره داریم.

و توصیه به دیدن فیلم راه آبی ابریشم

====================================================================

یادداشت الهام گرفته : از یک بخش کوتاهی از فیلم راه آبی ابریشم که از قسمت به قسمت آن میشود الهام گرفت و سطرها نوشت- و مواجهه با تظاهر در بعضی از فضاهای مجازی... که جریان روان این فضا را مواج میکند ..

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

 

دریافت

چیده مان واژه 31

این روزها گاهی دلم میخواهد یک مسیر طولانی را قدم بزنم و خودم را با تمام واقعیاتم مرور کنم...

خوبی هایم را یکبار دیگر به خودم یادآور شوم و بدی هایی که گاهی حتی در بدی بودن آن شک دارم را به خودم تلنگر بزنم...

و در این بینابین قدم زدن ، تنم به تنی بخورد و یک لحظه به خودم بیایم و بگویم : "معذرت می خواهم من در خودم گم شده بودم...

در خوبی هایم غرق بودم و با بدی هایم برای غرق شدن آماده میشدم...

ممنونم که تنت به تنم خورد."

و دوباره با لبخندی که نمیدانم جزء کدام یک از خوبی ها یا بدی هایم است راهم را ادامه بدم.

من باید هنوز فرسنگ ها قدم بزنم تا بتوانم به خودم بیایم ، به خودشناسی...

و حیف و صد حیف که این فرصت را از خودم دریغ می کنم ، یا دریغ میشود...

شاید روزی ، در تابوتی ، روی شانه های عده ای ، قدم زنان ، آن هم به درازا ، و در فرصت اندک ، خودم را مرور کنم...

همین که فرصتی باشد هم ، غنیمتی است...

بارالها خوبی هایم را نشانم بده و بدی هایم را از من بگیر... که در فرصت کم حمل شدن بر شانه ها ، بارسنگین بدی هایم را بر دوش دیگران نبینم.... آمین.

خودم را با تمام وجود و تمام و کمال به تو معبود یگانه ام سپرده ام...

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 30 - و خدایی که در این نزدیکی است.

تا میخواهی بد بشوی با عالم و آدم ... یادت میفتد مگر چند سال زنده ای که بخواهی به تلخی بگذرانی...

قرار نیست که باب دل من زندگی بگذرد... خدایم که راضی باشد کفایت میکند... چون میدانم که او اگر راضی باشد هم من را قانع میکند و هم آرام... خدا خوب با مدل من و خلق و خوی من آشناست...

بقیه حرف را نقطه چین میگذارم..........................................................

خود خدا میداند حال این روزها را و حال تمام لحظه هایمان را... سپردم به خودت خدا تمام نامهربونی ها، تمام کم لطفی ها، تمام تلخی ها، تمام تمام تمام رفتارهایی که مخلوقاتت با من دارن... بنده های خودت هستن بهتر دلیلشان را میدانی ... فقط امیدوارم اونها هم یادشان باشد خدایی هست و همیشه چرخ زندگی بر روی یک چرخ نمیچرخد...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت 1 : فراموشی نعمت بزرگی است... اما لطفا انسانیت خرج بدهید قلب دیگران را نشکنید و بی دلیل وارد قلب کسی نشوید وقتی قصد رفتن دارید، وقتی تکلیفتان با خودتان روشن نیست.

پی نوشت 2 :برداشت آزاد - مخاطب خاصی ندارد. هر کدوم از ماها ممکن تجربه کرده باشیم و با ورود آدمهایی در زندگیمان مواجه شده باشیم که خودشان تکلیفشان با خودشان مشخص نیست، فقط دنبال جلب اعتماد هستن و متاسفانه بعد کسب اعتماد میدان را خالی میکنن... انصاف گاهی بد نیست.

==========================================================

...اعدِلوا هُوَ أَقرَبُ لِلتَّقویٰ... سوره مائده آیه 8

انصاف و عدالت، شرط تقوا

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 28

خدایا مخلوقاتت را دوست دارم اما....

از تو میخواهم مرا یاری کنی که بی توقع دوست داشته باشم...

از تو میخواهم مرا یاری کنی که با قلبی بزرگ و روحی بلند به مخلوقاتت نگاه کنم...

از تو میخواهم مرا یاری کنی که برای رضایت تو خوبی کنم و بلند نظر باشم...

از تو میخواهم مرا یاری کنی که اگر تلخی دیدم راحت بگذرم...

از تو میخواهم مرا یاری کنی که اگر کم لطفی دیدم راحت بگذرم...

از تو میخواهم مرا یاری کنی که فقط تمثیلی از ویژگی های تو باشم...

از تو میخواهم مرا به اشرف مخلوقات بودن نزدیک کنی و برسانی به غایتی که برای خلق کردنم، داشتی و داری...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خدایا قلبم و روحم را بزرگ کن تا هرگز نشکند ، و بهم نریزد.

و یاریم نما تا همیشه تجلی خوبی های تو باشم پروردگار مهربانم...

میدانم که حواست به من هست و مرا تنها نمیگذاری... من نیز خودم ، قلبم و روح و جانم را به تو میسپارم...

خدایااااااااااااااااااااااااااااااااا برای همه چیز شکرت...

===========================================================

بَدِیعُ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضى‏ أَمْراً فإِنّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (سوره بقره / 117)

به تعبیر حضرت رضا علیه السلام : خداوند در کار خویش حتّى نیازمند گفتن کلمه "کُن" نیست، اراده‏ ى او همان وآفریدن همان.

همچنان که خداوند در یک آن می ‏آفریند، در مقام قهّاریّت نیز میتواند در یک آن همه چیز را از بین ببرد. چنانکه در آیه 19 سوره ابراهیم فرموده: «ان یشأ یذهبکم و یأت بخلق جدید» ایمان به چنین قدرتى، که وجود و عدم همه چیز بدست اوست، به انسان توانایى فوق ‏العاده میدهد و او را از یأس و ناامیدى باز میدارد.

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 27

خدایا برای رضایتت گام برمیدارم... اما طاقتم کم است...

قلبم به خودش حق میدهد گاهی از عالم و آدم بگیرد... اما باز که یاد رضایتت می افتد میخندد...

میدانی خدا طاقت انسان کم است... طاقت من کم است...

خودم را به تو سپردم تا ساده نشکنم، ساده بهم نریزم، بزرگ باشم... کار سختی است... اما یاد رضایت تو که می افتم  میخندم...

خداجون راضی باش ازم... و قلبم را بزرگ کن... روحم را بزرگ کن...

همه امیدم تویی ولاغیر... خودم را بهت سپردم پروردگارم...

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 26

باران دوباره ببار که اجابت را در تو می بینم وقتی از برخورد دو ابر ، گوهر بر سرم میبارد...

باران دوباره ببار که منتظر رنگین کمانم از تابش خورشید به قطره هایت...

باران دوباره ببار که جاری شود رود خشکیده بندگی ام...

باران دوباره ببار که آسمان دلم یاد بگیرد بعد هر باریدنی باید صاف بشود...

باران دوباره ببار که....

آنقدر ببار تا مرواید قطره بسازی برای انعکاس زیبایی...

و زلال بشود چشمانی که به فرود آمدنت از آسمان نگاه میکند...

و زلال بشود دلی که به نفوذت در زمین خیره میگردد...

باران فصل باریدن تمام شده.. اما همین که بی فصل بباری یعنی اجابت دعا...

باران ببار برای اجابتم نزد خدا...

باران دوباره ببار...

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 25

وقتی قرار باشد خودت باشی با تمام صدایت ..

و با تک صدایی دوست داشتن، عشق و مهربانی و گذشت و ایثار و یک دنیا خوبی و تجلی صفات الهی داشته باشی..

باید یادت باشد که انعکاس صدایت نیاز به کوه دارد.

پس از دیگران کوه خوبی بساز... کوه هایی که منعکس کننده خواهند بود.

هیچ مخلوقی نیامده برای بدی کردن و تلخی..

مهربانی و خوبی ها انعکاسش خوبی خواهد بود اگر از مخاطبت کوهی با ارزش بسازی و خوبی ها و مهربانی هایش را ببینی.

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 23 - مرگ پایان کبوتر نیست.

عمر میگذرد چه بخواهیم و چه نخواهیم.... گذر خصلت عمر است.

این روزها سفر می بینم از جنس آخرت..

سفری که تولدی دیگر است و در غفلت این میلاد ، فقط سوگ را ارج می نهیم..

مهربانان را میسپاریم به خاک سرد و یادمان میرود روزی ما هم منزلگاهی این چنین خواهیم داشت.

اشک را مهمان لحظه هایمان می کنیم، روزهایی که حسرت رفتگان را بر دل داریم...

از شوق زندگی دیگران شوقی نداریم و هرگز جریان اشک شوق را تجربه نمی کنیم. این بی انتها ترین تراژدی فصل زیستن بشریت است که ابزارها و احساس ها در جای خود نیستن..

ما هرگز برای ماندن ابدی خلق نشده ایم... ما برای ابدیت و زندگی در جاودانگی خلقت ، آفریده شدیم.

این جا سرزمین تجربه ها و امتحانات و صیقل یافتن جان و روح است... اینجا جایی برای خوش گذرانی بی معنای انسانی نیست...

اینجا خوش بودن در قالب جریان اتفاقات این دنیای گذراست.

ما برای رسیدن به جاودانگی باید گریز از خویش را در گذر از دنیا تجربه کنیم. (اسیر نفس نشدن)

غایت خلقت دیدار خالق است و سعادت یعنی قربة الی الله در دنیا...

ما کجای این دنیا و در کدام لحظه و اتفاق اصالت انسانیمان را جا گذاشته ایم که گرفتار مدار دائم التکرار دنیا شدیم.

دنیا محل گذار و گذر است... باقی را در یابیم و فانی را زندگی کنیم اما غرق و غافل نشویم.

===========================================

هر دمی گامی به سوی مردن است ... امتداد خویش را پیمودن است

لحظه را دریاب و بی تابی مکن ... بی قراری خویشتن آزردن است

                                                                شعر : زنده یاد محمد علی رضوانی

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سفارش امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره ی مرگ چیست؟

امیر المؤمنین علی علیه‏ السلام

لابنهِ الحسنِ علیه‏ السلام:یا بُنیَّ ، أکثِرْ مِن ذِکرِ المَوتِ ، وذِکرِ ما تَهجُمُ علَیهِ وتُفضی بعدَ المَوتِ إلَیهِ ، حتّى یأتیَکَ وقد أخَذتَ مِنهُ حِذرَکَ وشَدَدتَ لَه أزرَکَ ، ولا یَأتیَکَ بَغتَةً فیَبهَرَکَ .

امام على علیه ‏السلام به فرزند بزرگوارش امام حسن علیه ‏السلام- : فرزندم ، بسیار به یاد مرگ باش و به یاد آنچه در آن افتى و پس از مرگ به سوى آن کشانده شوى ، تا آن گاه که بر تو درآید ، با تمام توان در برابرش آماده و کمر خود را براى آن بسته باشى ، نه آن که ناگهان بر تو در آید و نَفَست را ببُرد .

فی بحار الأنوار(77 / 205):«واجعله أمامک حیث (تراه حتّى) یأتیک وقد أخذت منه حذرک».نهج البلاغة:الکتاب 31 منتخب میزان الحکمة:518

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 22 - مگر چقدر عمر خواهیم کرد.

چقدر عمر خواهیم کرد که همه چیز را گذاشتیم برای فردا...

امروز مگر فردای دیروز شما نیست؟ و فردا چه تفاوتی با امروز دارد؟ و چه تضمینی برای آمدن؟

قرار با خدا دارید همین امروز شروع کنید.

حساب و کتاب در دنیا دارید همین امروز انجام بدید.

قرار است به شخصی بگویید دوستش دارید همین امروز بگویید.

میخواهید به عزیزی سر بزنید همین امروز.

میخواهید هدیه ای بدهید همین امروز.

قلب شخصی را شکستید عذرخواستن را همین امروز انجام بدهید.

راهی را به اشتباه میروید ، همین امروز تغییر مسیر بدهید.

تاکنون بی اندیشه و تدبر زندگی کردین امروز را تدبیر کنید.

بی اعتنا بودید به اطراف ، امروز توجه کنید.

عشق ورزیدن یادتان رفت امروز شروع کنید.

کتابی قرار است بخوانید امروز استارت بزنید.

برای پدر و مادر کاری نکردید حتی اندازه یک محبت ساده، امروز انجام بدید حتی اگر در قید حیات نیستن امروز به نیتشان دو رکعت نماز بخوانید.

برای همسر و فرزندانتان باید کاری میکردید و نکردید امروز شروع کنید.

برای آینده کاری و تحصیلی خود قراره برنامه ریزی کنید ، مقدمه ای فراهم کنید ، و..... امروز شروع کنید.

به عیادت بیماری نرفتید امروز بروید.

به عزیزی خیلی وقت سر نزدید امروز وقتش شده است.

با خدا خلف وعده بسیار داشتید امروز شروع کنید و به وعده ها عمل کنید.

..........................................

امروز امروز امروز امروز امروز امروز را در یابید.

به امید فردا امروز را از دست ندهید ، چرا که فردا حتی اگر هم بیاید حسرت روز گذشته را خواهید خورد.

هر روز را با حسرت دیروز و امید فردا میگذرانید بدون توجه به این که :

امروز "فردا میشود تبدیل به دیروز" و "دیروز منتظرش بودید به اسم فردا"

امروز را قدر بدانید.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

قالَ علی علیه السلام : ما مِنْ یَوْم یَمُرُّ عَلَى ابْنِ آدَم إلاّ قالَ لَهُ ذلِکَ الْیَوْمُ: یَابْنَ آدَم أنَا یَوُمٌ جَدیدٌ وَ أناَ عَلَیْکَ شَهیدٌ.

فَقُلْ فیَّ خَیْراً، وَ اعْمَلْ فیَّ خَیْرَاً، أشْهَدُ لَکَ بِهِ فِى الْقِیامَةِ، فَإنَّکَ لَنْ تَرانى بَعْدَهُ أبَداً.

أمالى صدوق: ص 95، بحارالأنوار: ج 68، ص 181، ح 35.

فرمود: هر روزى که بر انسان وارد شود، گوید: من روز جدیدى هستم، من بر اعمال و گفتار تو شاهد مى باشم. سعى کن سخن خوب و مفید بگوئى، کار خوب و نیک انجام دهى. من در روز قیامت شاهد اعمال و گفتار تو خواهم بود. و بدان امروز که پایان یابد دیگر مرا نخواهى دید و قابل جبران نیست.

======================================================================

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"

چیده مان واژه 21 - تنها

دل که تنگ میشود و احساس میکنی در میان آدمها تنهایی،... چاره ای نداری جز جریان اشک... که شاید تنهایی ات را پر کند.. یا غرق کند تو را در خودت و فراموش کنی تنهایی...

همین...

"یادداشت های ناتمام ، الف - ر"